خاک مریخ و فاجعه بیولوژیکی در زمین

لوله‌های فلزی که در داخل مریخ نورد جدید ناسا برای فرستادن اولین نمونه‌ها از مریخ به زمین طراحی شده‌اند ممکن است برای زمین خطرناک باشند.

به نقل از دیلی استار؛ مریخ نورد Perseverance ناسا، قرار است پس از رفتن به سطح مریخ نمونه‌هایی را از خاک این سیاره برای آزمایشات بیشتر دانشمندان درباره مریخ به زمین بفرستد.

لوری گلیز، مدیر علوم سیاره ناسا، می‌گوید: “ما انتظار داریم که نمونه‌هایی که از مریخ آورده می‌شود دانش جدیدی را برای دهه‌های آینده به ما ارائه دهد، زیرا ما آن‌ها را با ابزار پیشرفته آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار می‌دهیم. “.

اما در حالی که بسیاری از محققان این فرصت را برای تجزیه و تحلیل سنگ‌های سطح مریخ به عنوان پیشرفت عظیم علم می‌دانند، تعداد کمی از آن‌ها ترس از این را دارند که اشکال حیاتی میکروسکوپی از سیاره سرخ می‌تواند یک بیماری همه گیر کشنده را ایجاد کند که بشریت برای مقابله با آن مجهز نیست.

کمیته بین المللی مقابله با بازگشت نمونه از مریخ (ICAMSR)، گروه کوچکی از دانشمندان هستند که علیه هرگونه ماموریت بازگشت احتمالی نمونه، هشدار داده اند. باری دی گرگوریو، مدیر کمیته، می‌گوید که هر نمونه باید فقط تا ماه برگردانده شود، در آنجا هر گونه بیماریزای بالقوه را می‌توان شناسایی و جدا کرد.

او می‌گوید که نمونه‌های مریخ باید در ایستگاه فضایی Lunar Gateway مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند، جایی که می‌توان آن‌ها را در یک فاصله امن تجزیه و تحلیل کرد بدون این که خطر آزاد شدن عفونت بیگانه وجود داشته باشد که از آن مصونیتی نداریم. دی گرگوریو می‌گوید: “این تنها راه تضمین حفاظت ۱۰۰ درصدی از کره زمین است. “

او به ستاره شناس مشهور کارل ساگان اشاره می‌کند، که در سال ۱۹۷۳ نوشت: “دقیقاً به دلیل اینکه مریخ محیطی است که از نظر بیولوژیکی بسیار بالقوه است، ممکن است در مریخ پاتوژن‌هایی وجود داشته باشند، ارگانیسم‌هایی که اگر به محیط زمینی منتقل شوند، ممکن است آسیب بیولوژیکی مانند طاعون مریخی به همراه داشته باشند. “

برنامه فعلی جمع آوری لوله‌های نمونه Perseverance در مأموریتی است که قرار است در سال ۲۰۲۶ آغاز شود. نمونه‌ها پس از برداشت دوباره به سمت زمین شلیک می‌شوند و تا حدود ده سال دیگر در صحرای یوتا سقوط کنند. در حالی که کپسول برگشت برای تحمل ضربه عظیم طراحی شده ممکن است هنگام فرود به زمین منفجر شود. مانند اتفاقی که در سال ۲۰۰۴ در همین صحرا افتاد.

گیلبرت لوین، مهندسی که ماموریت ناوگان وایکینگ را مورد بررسی قرار داد، گفت: ” حتی اگر یک کپسول امن و قوی برای ارسال نمونه‌ها به زمین مورد استفاده قرار گیرد، باز هم امکان اینکه منفجر یا متلاشی شود و نمونه‌ها در زمین پخش شود وجود دارد. “

او در ادامه گفت که میکروارگانیسم‌هایی در سیاره سرخ وجود دارد که آوردن آن‌ها به زمین می‌تواند به طور بالقوه یک بیماری همه گیر ویرانگر ایجاد کند.