به گزارش فرادید؛ دیوید فارنوکیه عضو مرکز مطالعات اجسام نزدیک به زمین ناسا، میگوید:” محاسبات ما حداقل تا ۱۰۰ سال آینده هیچ خطری را نشان نمیدهد. بر اساس مشاهدات اپتیکی که اخیرا انجام شد، میتوانیم سیارک آپوفیس را از لیست خطرات حذف کنیم. ” سیارک ۳۴۰ متری آپوفیس در تاریخ ۱۵ اسفند ۱۳۹۹ از فاصله ۱۷ میلیون کیلومتری زمین، یعنی ۴۴ برابر فاصله زمین تا ماه، عبور کرد.
مارینا بروزوویچ دانشمند JPL و رهبر عملیات تصویربرداری راداری میگوید:” با وجود فاصله ۱۷ میلیون کیلومتری آپوفیس از زمین، توانستیم اطلاعات بسیار دقیق و باورنکردنی درباره فاصله این سیارک با دقت ۱۵۰ متر بدست آوریم. این مشاهده نه تنها به ما کمک کرد که هرگونه خطر احتمالی برخورد را رد کنیم، بلکه ما را برای یک فرصت علمی شگفت انگیز آماده میکند. “
تیم بخش رادار امیدوار است با تجزیه و تحلیل بیشتر دادهها، اطلاعات بیشتری درباره شکل سیارک بدست آورد. مشاهدات قبلی نشان میدهند که آپوفیس ظاهری شبیه به بادام زمینی دارد. این شکل در بین سیارکهای نزدیک به زمین که قطر آنها بیش از ۲۰۰ متر است، معمول است. میتوان گفت که تقریبا از هر ۶ سیارک، یکی به شکل بادام زمینی است.
همچنین ستاره شناسان در تلاش هستند به درک بهتری نسبت به سرعت چرخش آپوفیس و محوری که به دور آن میچرخد، برسند. این اطلاعات به آنها کمک خواهد کرد تا جهت گیری سیارک با زمین در هنگام برخورد با میدان گرانشی ما در سال ۱۴۰۸ را تعیین کنند، که میتواند حالت چرخش را تغییر دهد و حتی باعث ایجاد زمین لرزه در سیارک شود.
در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۴۰۸ آپوفیس از فاصله کمتر از ۳۲ هزار کیلومتری زمین عبور خواهد کرد. این فاصله کمتر از فاصله ماهوارههای زمین ثابت است. در آن زمان، این رخداد برای ساکنان نیمکره شرقی، بدون نیاز به تلسکوپ یا دوربین دوچشمی قابل مشاهده خواهد بود.
آپوفیس را بیشتر بشناسیم
بررسیهای اولیه نشان میداد که این سیارک ممکن است در سال ۲۰۶۸ به زمین برخورد کند. اما بعداً ناسا اعلام کرد که به دلیل نزدیک شدن سیارک به زمین در پنج مارس یعنی پانزده اسفند، ما تحقیقات بیشتری کردیم و به این نتیجه رسیدیم که سیارک تا صد سال آینده به زمین برخورد نخواهد کرد.
صحبتهایی نیز دربارهی امکان ارسال فضاپیما به سمت این سیارک مطرح شده است. یکی از ایدههای مطرح شده ارسال ماهوارههای کوچک به سمت این سیارک است. ایدهی دیگر دانشمندان قرار دادن لرزهنگار بر سطح این سنگ آسمانی است تا به کمک آن نواحی درونی سیارک آپوفیس و تاثیرات گرانشی زمین را بررسی کنند. ماموریتی مشابه آن چه که فضاپیمای ژاپنی هایابوسا ۲ انجام داده نیز پیشنهاد شده است. هایابوسا ۲ چندی پیش با شلیک گلولهای بزرگ یک دهانهی برخوردی مصنوعی در سطح سیارک ریوگو ایجاد کرد تا مواد زیر سطح این سیارک را بررسی کند.
البته برخی از این ماموریتها ممکن است خطرآفرین باشند و باید با احتیاط کامل دربارهی آنها تصمیمگیری کرد. قطعا گذر این سیارک از نزدیکی زمین توجه عموم مردم و حتی سیاستمداران را به خود جلب خواهد کرد. سازمانهای فضایی نیز باید با هوشیاری تمام بیشترین بهرهی علمی را از این فرصت ببرند، بدون این که باعث اضطراب در جامعه و یا حتی ایجاد خطر احتمالی شوند.
منبع: NASA
ثبت دیدگاه