همانطور که عرضه اولیه CoinBase (بزرگترین پلتفرم تبادل رمزارزها در آمریکا) نشان میدهد، ارزهای رمزپایه طرفداران بسیاری دارند. اما آنها دارای کاستیهایی نیز هستند. به ویژه حامیان محیطزیست نسبت به میزان انرژی بیت کوین ابراز نگرانی میکنند.
گروهی از دانشگاهیان به رهبری دابو گوان از دانشگاه تسینگوا، و شویانگ وانگ از آکادمی علوم چین، در مقالهای برای Nature Communications، انرژی مصرفی بیتکوین در چین را بررسی کردهاند. آنها نتیجه گرفتند که در غیاب مقرارت محدودکننده، بیتکوین میتواند تا سال ۲۰۲۴ به سدی “غیرقابل اغماض” در برابر تلاشهای چین برای کربنزدایی اقتصاد خود تبدیل شود.
عطش بیت کوین برای مصرف انرژی از طراحی آن ناشی میشود. چرا که به دلیل استفاده از سیستم بلاکچین* از نگهداشتن سوابق ثبتشده بصورت متمرکز چشمپوشی میکند. بلاکچین توسط “ماینرها” (استخراجکنندگان بیتکوین) حفظ میشود، آنها با رقابت در حل معماهای ریاضی به کمک راهحلهایی که یافتن آنها دشوار است، معاملات را ارزیابی میکنند. در حال حاضر پاداش هر تراکنش موفقیتآمیز استخراج ۶.۲۵ بیتکوین (معادل ۳۵۷ هزار دلار) ایجاد میکند.
* blockchain یک پایگاه ثبت دادههای معاملاتی که اطلاعات روی آن، میان همه اعضای یک شبکه به اشتراک گذاشته میشود و با استفاده از رمزنگاری و توزیع دادهها، هک، حذف و دستکاری اطلاعات تقریباً غیرممکن است.
برخلاف اهداف دموکراتیک ارز، استخراج رمزارزها (ماینینگ) در میان تعداد زیادی از اپراتورهای حرفهای متمرکز شده است که حدود ۷۰ درصد آن در چین اتفاق میافتد. محققان با استفاده از مدلسازی اقتصادی سعی در بررسی میزان کربن تولیدی ناشی از این کار را دارند.
چنین اعدادی را باید با مقدار قابل توجهی نمک مصرف کرد (به معنای اینکه “هضم آن دشوار است” یا “به سختی قابل باور است”). انرژی مورد استفاده بیتکوین شدیداً وابسته به قیمت آن است که خود به شدت پرنوسان است. اکونومیست فرض میکند که روند بلندمدت آن صعودی باشد، زیرا نرخ تولید بیتکوین جدید به گونهای طراحی شده است که هر چهار سال به نصف کاهش یابد.
بیتکوین یک تجارت کثیف است؟
بر اساس محاسبات یکی از مدلهای پر استناد که از دادههای بلاکچین که در دسترس عموم هستند استفاده کرده، میزان مصرف جهانی انرژی آن در حال حاضر برابر با میزان مصرف قزاقستان تخمین زده میشود، و ردپای آلودگی کربنی آن با نمونه هنگکنگ مطابقت دارد.
ثبت دیدگاه