مصطفی کواکبیان با «پیام نو» درباره اتفاقات مجلس یازدهم گفتگو کرده که خلاصه آن در ادامه میآید: واقعیت این است که سه بار در مجلس دهم، موضوع تحقیق و تفحص از شهرداری مطرح شد و جالب است بدانید هم با آقای قالیباف، هم با آقای [محمدعلی]نجفی و هم با آقای [پیروز]حناچی در کمیسیون عمران نشست داشتیم؛ اما متأسفانه هر سه بار بهشکلی نتوانستیم رأی لازم را در صحن علنی مجلس به دست بیاوریم. تفاوت نیز چهار یا پنج رأی بود، یعنی اینطور نبود که بین موافقان و مخالفان تحقیق و تفحص فاصله زیادی وجود داشته باشد؛ اما همین چهار یا پنج رأی، مانع کار بود و اجازه نداد نتیجهگیری کنیم.
ما درباره تحقیق و تفحص از پرونده شهرداری به نتیجه نمیرسیدیم و در این میان نقش آقای [علی]لاریجانی را نباید نادیده گرفت. او هم خیلی رغبت نداشت این کار صورت بگیرد. درباره این موضوع در مجلس دهم، عملا جریان وسطی که بود خیلی به میدان نیامد و جریان اصولگرا هم اصلا پیگیر این ماجرا نشد، فقط جریان ما پیگیر این ماجرا بود که در آن هم یکسری افراد نسبت به این موضوع واکنشی نداشتند. به هر حال، چون من مسئول اصلی پیگیری این تحقیق و تفحص بودم، میتوانم بگویم متأسفانه به بنبست رسیدیم و این پرونده، نتیجه نگرفت.
در رابطه با مباحثی که آقای میرسلیم این اواخر مطرح کردند، در روزهای آخر مجلس دهم تذکری دادم و گفتم این مواردی که آقای میرسلیم مطرح میکند، سه اشکال اساسی دارد؛ اول اینکه او چرا زمان بررسی پروندهها در شورای نگهبان، این مسئله را عنوان نکرد؟ آن زمان جا داشت که این موضوع مطرح شود؛ شورای نگهبان هم میگوید: «ما هیچ سندی نداشتیم». جالب است یکی از مسئولان قوه قضائیه گفت: «این پرونده، محکومیتی ندارد» و البته حرف درستی هم بود؛ چون هیچگاه، دادگاه او را نخواسته که محکوم بشود یا نشود.
اشکال دوم این بود که شما [میرسلیم]به هر دلیلی، این موضوع را در شورای نگهبان مطرح نکردید، پس چرا با هم در یک لیست، ائتلاف کردید؟ اگر واقعا برای شما، مسئله مهم و اصلی بود چرا لیست مشترک دادید؟ اشکال سوم هم این بود که اگر واقعا آقای میرسلیم، سندی دارد باید بحث اعتبارنامهها را جدی میگرفت.
آقای میرسلیم سکوت کرد و وقتی دعواهای داخلی خودشان شروع شد و آقای میرسلیم به عنوان کاندیدای ریاست مجلس رأی نیاورد، این بحثها را مطرح کرد. با این حال معتقدم هیچ اشکالی ندارد. اگر او اسنادی را درباره این ۶۵ میلیارد رشوه دارد، قوه قضائیه حتما باید بررسی کند.
فکر نمیکنم این مجلس بخواهد موضوع را پیگیری کند؛ چون اصلا انگیزهای برای این کار ندارد. واقعا اگر انگیزهای وجود داشت وضع فرق میکرد. در این مجلس آقای بذرپاش هم رئیس دیوان محاسبات شد. حالا چه توقع دیگری میتوانیم از این نمایندهها داشته باشیم؟ در مجلس نهم، تحقیق و تفحص درباره سایپا مربوط به زمان ریاست آقای بذرپاش مطرح شد که پروندههای آن موجود است. اکنون هم برخلاف تمام آییننامههای مجلس که میگوید رئیس دیوان محاسبات باید فردی باشد که بیش از ۲۰ سال سابقه اجرائی داشته باشد، بذرپاش به ریاست دیوان محاسبات رسید.
شکی نیست که دعوا در مجلس یازدهم، دعوایی خانگی است و خودشان با همدیگر رقابت میکنند؛ وگرنه لیست ما اصلاحطلبان در تهران بسیار محدود بود و در کل کشور هم در هیچ حوزهای لیست نداشتیم. اصلا رقابت و نفری وجود نداشت که ما بخواهیم رقابت ایجاد کنیم. در تهران هم فضای مشارکت کاهش پیدا کرده بود. در نهایت هم طبق آماری که دادند، حدود ۸۰ درصد مردم تهران پای صندوق رأی نیامدند؛ بنابراین اصولگرایان در این فضا بین خودشان یک لیست بستند و طبیعتا این تازه آغاز ماجراست. البته ما امیدواریم اتحاد داشته باشند و بتوانند به مردم خدمتی کنند.
حالا مگر کرونا نیست؟ خطر کرونا بدتر هم که شده؛ ولی آن زمان به ما گفتند: «دو ماه به دلیل کرونا به استراحت بروید» که بعدا فهمیدیم بودجه ۹۹ را در همین شرایط به شورای نگهبان بردند و تصویب کردند؛ بنابراین تضعیف مجلس، کاهش اعتماد عمومی، وضعیت معیشتی، نداشتن قانون انتخابات و ردصلاحیتها از جمله مسائلی بودند که دست به دست هم دادند تا مشارکت کاهش پیدا کند.
نمیخواهیم انتخابات را تحریم کنیم؛ چون هیچوقت اهل تحریم انتخابات نبودیم. نهایت کار این است که اعلام میکنیم در انتخابات کاندیدا نداریم؛ کمااینکه در همین انتخابات اسفند ۹۸ هم غیر از تهران، در هیچکجا کاندیدا نداشتیم و در تهران هم همه احزاب شرکت نکردند. از ۳۰ حزب اصلاحطلب، هفت یا هشت حزب به میدان آمدند و لیست دادند؛ بنابراین تحریم انتخابات را بنده هیچوقت توصیه نکردم.
من هیچوقت به شورای عالی اصلاحطلبان باور نداشتم. خودم در مجلس دهم عضو هیئترئیسه شورای عالی اصلاحطلبان بودم، ولی به این نتیجه رسیدم که این ترکیب، ترکیبی دموکراتیک نیست.
ثبت دیدگاه