به گزارش فرادید؛ ناسا تایید کرده است که مرحله طراحی اولیه تلسکوپ فضایی نقشه بردار اجرام نزدیک به زمین یا NEO Surveyor آغاز شده که مرحله بعدی توسعه این تلسکوپ در مسیر پرتابش است که برای سال ۱۴۰۵ برنامه ریزی شده است.
مایک کلی دانشمند برنامه نقشه بردار نئو میگوید: نقشه بردار نئو میتواند سرعت ناسا را در کشف سیارکها و دنباله دارهایی که زمین را تهدید میکنند، تسریع کند. همچنین این ابزار به گونهای طراحی شده است که توانایی کشف ۹۰ درصدی سیارکهایی در اندازه ۱۴۰ متر یا بزرگتر را در ده سال اول پس از پرتاب دارد.
ناسا از سال ۱۳۸۴ تاکنون در حال فعالیت برای رسیدن به هدف کشف ۹۰ درصدی اجرام نزدیک به زمین بوده است. برآوردها حاکی از آن است که تا به امروز دانشمندان حدود ۴۰ درصد از اجرام نزدیک به زمین (NEO) را با دست کم ۱۴۰ متر عرض، که در صورت برخورد با زمین باعث ویرانی گسترده میشوند، پیدا کرده اند.
نقشه بردار نئو به نقطه لاگرانژ ۱ زمین خورشیدی، که یک نقطه پایدار گرانشی در فضاست و در فاصله ۱.۵ میلیون کیلومتری زمین قرار دارد، پرتاب میشود. سپس با استفاده از تلسکوپی با قطر ۰.۵ متر و مجموعهای از حسگرها به جستجوی اجرام نزدیک به زمین بالقوه خطرناک، در نور فروسرخ میپردازد. این نوع مشاهده برای کمک به محققان در پیدا کردن تعداد بیشتری از اجرام است که در همسایگی زمین قرار دارند و تشخیص آنها با ابزارهای رصدی در نور مرئی مشکل است.
مدیر تحقیقاتی نقشه بردار نئو، امی مینزر در بیانیهای اعلام کرده است که نقشه بردار نئو با جستجوی NEOهای نزدیکتر به سمت خورشید، به منجمان کمک خواهد کرد برخوردهای خطرناکی را که در زمان روشنایی روز به زمین نزدیک میشوند، کشف کنند.
این برنامه همچنین هزینه ماموریت دیگری در خصوص سیارکها به نام آزمایش تغییر مسیر سیارک دوتایی یا به اختصار (DART) را نیز تامین کرده است. دارت که طبق برنامه در ماه آبان پرتاب میشود، یک کاوشگر را به قمر سیارک دیدیموس ارسال میکند تا استراتژی “برخورد” را برای انحراف سیارک آزمایش کند.
یک کاوشگر کوچک اروپایی به نام چرا Hera نیز در سال ۱۴۰۳ به سیستم سیارکی دیدیموس پرتاب شود تا اثرات آن را از نزدیک مطالعه کند.
منبع: Space.com
ثبت دیدگاه