دکتر Mitesh Patel از کالج سلطنتی لندن میگوید: «ما زمانی که اولین نتایج را بررسی کردیم، بسیار هیجان زده بودیم. اما هنوز خیلی زود است که بگوییم واقعا این نتایج نمایانگر انحراف از مدل استاندارد است.»
به گزارش فرادید؛ مدل استاندارد، تمام ذرات بنیادی شناخته شده تشکیل دهنده جهان و نیروهای تعاملی بین آنها را توصیف میکند. اما نمیتواند برخی از رازهای بزرگ فیزیک مدرن را توضیح دهد، مانند ماده تاریک یا ماهیت گرانش. فیزیکدانان میدانند که در نهایت باید چهارچوب نظری پیشرفته تری را جایگزین آن کنند. برخورد دهنده LHC برای کشف فیزیک فراتر از مدل استاندارد ساخته شده است. درنتیجه اگر نتایج LHC تایید شود، نشان دهنده یک کشف بسیار مهم است.

دکتر Paula Alvarez Cartelle یکی از رهبران علمی این پروژه از دانشگاه کمبریج می گوید:” این نتیجه جدید به یک ذره یا نیروی بنیادی جدید اشاره میکند که با این ذرات به شکل متفاوتی تعامل دارد.
هرچه اطلاعات بیشتری داشته باشیم، این نتیجه قویتر میشود. ” استاندارد مورد قبول برای یک کشف در فیزیک ذرات، پنج سیگماست که احتمال خطا در آن یک در سه ونیم میلیون است. اما محدوده اندازه گیری LHC سه سیگماست؛ یعنی احتمال آن که نتیجه به دست آمده یک تصادف آماری باشد، یک در هزار است.
پروفسور Chris Parkes رهبر تیم از دانشگاه منچستر میگوید: ممکن است ما در حال رسیدن به دوره جدیدی از فیزیک باشیم. ما قبلا شاهد نتایج آن بوده و هستیم و همانقدر که هیجان زده ایم، باید محتاط هم باشیم.
دکتر Konstantinos Petridis از دانشگاه بریستول میگوید: اگر تجزیه و تحلیل دادهها در سال آینده تایید شود، میتواند یکی از بزرگترین کشفهای اخیر در فیزیک باشد. کشف نیرویی جدید در طبیعت، یکی از اهداف غایی فیزیک ذرات است. درک فعلی ما از اجزای تشکیل دهنده جهان بسیار کم است. مثل ما نمی دانیم که % ۹۵ از کیهان از چه چیزی تشکیل شده است یا چرا بین ماده و پادماده عدم تعادل وجود دارد.
مدل استاندارد (ذرات بنیادین)

فرمولبندی کنونی آن در اواسط دهه ۱۹۷۰ پس از تأیید تجربی وجود کوارک، نهایی شد. از آن زمان تا کنون کشف کوارک سر (۱۹۹۵)، تاو نوترینو (۲۰۰۰) و به تازگی، بوزون هیگز (۲۰۱۳) بر اعتبار این مدل افزودهاند. به دلیل توانایی آن در توضیح نتایج تجربی، از مدل استاندارد گاهی با نام نظریه تقریباً همهچیز یاد میشود.
اگرچه این باور وجود دارد که مدل استاندارد از لحاظ نظری خود-سازگار است و موفقیت زیاد و پیوستهای در ارائه پیشفرضهای تجربی داشتهاست، هنوز از توضیح برخی از پدیدههای فیزیکی بازماندهاست و همچنین نظریه جامعی برای توصیف برهمکنشهای بنیادی نیست، زیرا نظریه کاملی برای گرانش آن طور که توسط نسبیت عام بیان شده، نیست و همچنین از توضیح انبساط شتابدار جهان ناتوان است. مدل شامل هیچ ذره قابل قبولی برای ماده تاریک که با ویژگیهای منتج از مشاهدات کیهانشناسی تجربی سازگار باشد، نیست.
لپتونها
کوارکها
واسطهها
مدل استاندارد برهمکنشهای قوی، لکترومغناطیسی و ضعیف بنیادی را با بکارگیری نظریه میدانهای کوانتومی بیان میکند.







ثبت دیدگاه