فرادید| مارک کلی که فضانورد سابق ناسا و همچنین کاپیتان بازنشسته نیروی دریایی آمریکا است، توانست در یک رقابت تقریبا قابل پیشبینی سناتور جمهوریخواه ایالت آریزونا به نام «مارتا مکسالی» را شکست دهد و به سنای آمریکا راه پیدا کند که بخشی از تلاش دموکراتها برای کنترل مجلس سنا محسوب میشود.
این دومین باری محسوب میشود که ایالت محافظهکار آریزونا از مکسالی حمایت نمیکند چرا که به نظر میرسد مردم در این ایالت اعتقاد چندانی به دونالد ترامپ، رئیس جمهور کنونی آمریکا ندارند. این موضوع راه را برای فضانورد سابق ناسا تقریبا راحت کرد.
به گزارش فرادید، پیروزی مارک کلی که در نظرسنجیها پیشبینی شده بود، از اهمیت بالایی برای حزب دموکرات برخوردار است و هزینه زیادی برای کاندیداها در پی داشته. برای اولین بار از دهه ۵۰ میلادی شاهد ورود دو سناتور دموکرات از ایالت آریزونا به مجلس سنای آمریکا هستیم.
مارک کلی فضانورد سابق ناسا است و همچنین به عنوان کاپیتان نیروی دریایی آمریکا خدمت کرده که خود را فردی میانهرو و مستقل معرفی کرده. کلی سیاستهای خانم مکسالی درباره شیوع ویروس کرونا در ایالت آریزونا را زیرسوال برده است.
مکسالی در سال ۲۰۱۸ نیز در رقابتهای سنای آمریکا شکست خورده بود، اما توانست به علت درگذشت سناتور «جان مککین» با دستور فرماندار آریزونا به سنا راه پیدا کند. با وجود حضور در مجلس سنا عملکرد مناسبی نداشت و انتقادات زیادی از وی شده بود. اکنون خانم مکسالی در انتخابات ۲۰۲۰ سنا از فضانورد سابق ناسا شکست خورده است.
درباره مارک دوارد کلی
ادوارد کلی (متولد ۲۱ فوریه ۱۹۶۴) سیاستمدار، فضانورد، مهندس و کاپیتان بازنشسته نیروی دریایی ایالات متحده است. کلی، مدیر اجرایی و مشاور هوا فضا، نویسنده کتابهای متعددی است. او در حال حاضر سناتور منتخب ایالات متحده از آریزونا است، که در انتخابات سال ۲۰۲۰ سنا در آریزونا، مارتا مک سالی، نامزد حزب جمهوریخواه را شکست داده است. وی از ۳۰ نوامبر سال ۲۰۲۰ روی کار خواهد آمد.
کلی که افسر یک ناو هواپیمابر نیروی دریایی بود، قبل از انتخابش به عنوان خلبان شاتل فضایی ناسا در سال ۱۹۹۶، مأموریتهای جنگی را طی جنگ خلیج فارس انجام میداد. وی اولین مأموریت فضایی خود را در سال ۲۰۰۱ به عنوان خلبان STS-۱۰۸، و سپس به عنوان خلبان STS-۱۲۱ در سال ۲۰۰۶ و فرماندهی STS – ۱۲۴ در سال ۲۰۰۸ و STS-۱۳۴ در سال ۲۰۱۱ انجام داد.
برادر دوقلوی مارک کلی، به نام اسکات کلی نیز از فضانوردان ناسا و خلبان شاتل بوده است و این دو برادر دوقلو، ماموریتهای مختلفی را با هم برای ناسا انجام دادهاند که در ادامه به آن میپردازیم.
دوقلوهای فضانورد
زندگی دوقلوهای همسان همیشه جالب است. تصور کنید یک نفر درست همشکل و همسن خود شما از اولین روز زندگی همه جا همراهتان بوده باشد؛ کسی که حتی لباس پوشیدن و بعضی عادتها و علایقش ممکناست مشابه شما باشد. هرچند ممکن است این وضع برای خود دوقلوها کاملا عادی و پذیرفته شده باشد، برای کسانی که شانس داشتن یک قل مشابه خود نداشتهاند تجربهای بسیار غریب و حتی هراسانگیز است. ماجرا وقتی جالبتر میشود که ببینیم دو برادر یا دو خواهر دوقلو حتی در سنین بزرگسالی همراهی با یکدیگر را حفظ کردهاند و تحصیلات و شغل مشابه دارند.
بین فضانوردان هم پیش آمده که دو برادر دوقلو همزمان فضانورد باشند. «اسکات و مارک کلی» دوقلوهایی هستند که از کودکی رویای ساخت موشک داشتند و دست روزگار هر دوی آنها را وارد حرفه فضانوردی کرد.
سفری برای یک سال اقامت در فضا
هشتم فروردین امسال اسکات کلی همراه دو فضانورد روسی به نامهای گنادی پادالکا و میخائیل کورنی انکو راهی ایستگاه فضایی بین المللی شدند تا با یک سال اقامت، رکوردهای قبلی اقامت در ایستگاه را که حدود شش ماه بود، بشکنند. البته هدف صرفا جابه جایی رکورد و ثبت در کتاب رکوردهای گینس نیست. از زمانی که والری پولیاکوف رکورد طولانیترین اقامت بی وقفه بشر در فضا را با ۴۳۷ روز و ۱۸ ساعت شکست حدود ۲۰ سال میگذرد. آنچه در طول اقامتهای فضایی طولانی مدت در فضا مشاهده شده این است که اگر فضانورد طولانیتر از چند ماه در شرایط بی وزنی ایستگاه فضایی زندگی کند بتدریج اختلالاتی در عملکرد اندامهای بدنش به وجود میآید؛ استخوانها بتدریج پوک و شکننده میشود، قلب که دیگر نیاز نیست در برابر نیروی گرانش با قدرت زیاد خون پمپاژ کند کارآمدی اش کم و تنبل میشود، کره چشم شکلش را از دست میدهد و حفظ تعادل، دشوار میشود.
از ۲۰ سال پیش تا امروز دانش پزشکی زیر و رو شده و ابزارهای سنجش دانشمندان بسیار پیشرفت کرده است. به بسیاری از سوالات درباره فیزیولوژی بدن انسان در شرایط بی وزنی پاسخ داده شده و البته به همان نسبت سوالهای بسیار بیشتری به وجود آمده است. واقعیت این است که هنوز شاهد زندهای نداریم که بدانیم در صورت اقامت به مدت یک سال، دو سال و حتی بیشتر بدن انسان دقیقا شروع به نشان دادن چه واکنشهایی میکند، سرعت سازگاریها با چه آهنگی پیش میرود و در صورت بازگشت به زمین فضانورد را با چه تبعاتی روبه رو میکند. اکنون ناسا و سازمانهای فضایی دیگر جهان در اندیشه سفرهای طولانی مدت فضایی برای تحقق بخشیدن به رویای قدم گذاشتن بر سطح مریخ هستند؛ سفری که رفت و برگشتش دست کم دو سال طول میکشد. این که بدن انسان در این مدت چطور شرایط تنهایی در فضاپیما و سیاره بیگانه و همین طور تاب آوردن در برابر پرتوهای کیهانی و دیگر مشکلات احتمالی را تاب بیاورد، مورد بحث دانشمندان است.
آزمایش روی برادران دوقلو در فضا و زمین
جدایی این دو برادر که یکی در فضا هر ۹۳ دقیقه به دور زمین میچرخد و دیگری از زمین چشم انتظار بازگشت اوست، اطلاعات باارزشی برای ناسا و البته شرکتهای رقیبی همچون اسپیس ایکس، آژانس فضایی اروپا و چین و هند و ژاپن و کانادا خواهد داشت تا در رقابت برای فتح مریخ، انسانها را به آرزوی راه رفتن بر خاک سیاره سرخ برسانند. مارک کلی که در زمین منتظر برادرش است تا به حال چهار اقامت دو هفتهای در ایستگاه داشته و در مجموع ۵۲ روز مهمان ایستگاه فضایی بوده، اما برادرش اسکات علاوه بر دو مأموریت دو هفتهای اقامتی ۱۵۹ روزه هم در فضا داشته و همین موجب شده پیش از آغاز سفر یک ساله اخیر، ۱۸۰ روز را در ایستگاه فضایی گذرانده باشد. چندی پیش اسکات کلی گفته بود وقتی از ماموریت ۱۵۹ روزه اش در سال ۲۰۱۱ بازگشته بود، احساس میکرد چشمش بشدت پرش دارد! این تجربه مشابهی است که از زبان فضانوردان دیگری که بیشتر از چند ماه در فضا اقامت داشته اند شنیده شده است. مجموعهای از آزمایشهای پزشکی، روان پزشکی، قلبی ـ عروقی، خون شناسی، پیر شدن سلول ها، سنجش تراکم استخوانها و جابه جایی مایعات در بدن برای اسکات کلی و میخائیل کورنی انکو در ایستگاه و همین طور برای مارک کلی در زمین در نظر گرفته شده است. سونوگرافی از چشم و قوای بینایی و سنجش وضع باکتریهای فلور دستگاه گوارش از آزمایشهای دیگری است که تحلیل دادههای آن تا مدتها دانشمندان را سرگرم خواهد کرد. از همه جالبتر این که دانشمندان با تکیه بر نظریه نسبیت خاص اینشتین و معادلات مربوط به کش آمدن زمان در حرکت با سرعتی نزدیک به نور پیش بینی کرده اند، اسکات کلی به علت قرار گرفتن در مدار زمین و چرخش سریع به دور آن در مدت یک سال اقامت در فضا کمی نسبت به برادرش پیرتر شود. هرچند این مدت فقط به اندازه چند میلی ثانیه خواهد بود!
ثبت دیدگاه