در شرایطی که این بوها یا طعمها به طور معمول یک نگرانی موقتی هستند، آگاهی از این که چه عواملی ممکن است موجب شکل گیری آنها شوند از میزان مرموز بودن چنین رویدادهایی میکاهد.
بوی فلز روی انگشتان دست
احتمالا نخستین چیزی که در ذهن شما نقش میبندد این است که چنین بویی به واسطه لمس فلز روی دستهای شما باقی مانده است.
با این وجود، مطالعهای که در سال ۲۰۰۶ در نشریهای از انجمن شیمی آلمان منتشر شد، نشان داد که بوی فلز در واقع نوعی بوی بدن است و به واسطه تجزیه برخی چربیها در پوست پس از تماس با اشیا فلزی یا مواد شیمیایی فلزی رخ میدهد.
افرادی با حس بویایی قویتر ممکن است حتی رایحه فلزی از خون روی پوست را نیز احساس کنند، زیرا خون حاوی آهن و دیگر مواد معدنی است.
شستشوی دستها با آب و صابون اغلب برای از بین بردن بوی فلز کفایت میکند. اگر این روش کارساز نبود، مالش دستها با خمیری که از جوش شیرین و سرکه آماده شده است و سپس شستشوی دستها با آب و صابون را میتوانید امتحان کنید.
اگر میدانید که باید با سکهها یا دیگر اشیا فلزی کار کنید، پوشیدن دستکش میتواند از فعال شدن غدد چربی در پوست به واسطه تماس با فلز جلوگیری کند.
عرق با بوی فلز
– محیط زیست
– بهداشت شخصی
– داروها
– وضعیت سلامت
هنگام تعریق، ممکن است سرنخهایی درباره رژیم غذایی شما با بوی عرق آشکار شوند. به عنوان مثال، اگر به تازگی پیاز یا غذاهای تند مصرف کرده باشید، عرق شما ممکن است بوی تندتری داشته باشد.
اما اگر متوجه بوی فلز یا شبه آمونیاکی در عرق خود شده اید، این شرایط ممکن است با رژیم غذایی شما در ارتباط نباشد.
زمانی که دوندگان مسافتهای طولانی و دیگر ورزشکاران متوجه بوی فلز حین یا پس از ورزش میشوند، ممکن است به این مساله اشاره داشته باشد که بدن آنها برای تامین سوخت مورد نیاز خود به جای گلوکز در حال سوزاندن پروتئین است.
زمانی که این اتفاق رخ میدهد، بدن آمونیاک را به اوره تجزیه میکند که از طریق ادرار دفع میشود. با این وجود، سطوح آمونیاک میتواند افزایش یافته و بدن میزان اضافه آن را که مادهای سمی است از طریق تعریق دفع کند.
با توجه به شرایط هر فرد، تعریق سرشار از آمونیاک ممکن است بویی شبیه آمونیاک یا فلز داشته باشد. اگر یک رژیم غذایی سرشار از پروتئین و کم کربوهیدرات را دنبال میکنید نیز ممکن است این شرایط را پس از یک تمرین ورزشی سنگین تجربه کنید.
بو یا طعم فلز در دهان
بیماری لثه
بهبود بهداشت دهان و دندان و درمان بیماری لثه یا دیگر مشکلات دندان باید به از بین رفتن طعم فلز در دهان منجر شود.
داروها
– آنتی بیوتیکها
– فنوپروفن (یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی)
– شل کنندههای عضلات
– داروهای ضد میکروب و ضد ویروس
– آنتی هیستامینها
مولتی ویتامینها و مکملهای مواد معدنی نیز میتوانند موجب تغییراتی در بویایی و چشایی شوند. زمانی که مصرف دارو را متوقف کنید بوی فلز به طور معمول از بین میرود.
روشهای درمان سرطان
آدامسهای بدون قند یا نعناع ممکن است به بهبود این شرایط کمک کنند. شستشوی دهان با دهانشویهای ساخته شده از جوش شیرین، نمک، و آب پیش از غذا خوردن ممکن است به تجربه طعم بهتر غذا کمک کند.
بارداری
به طور کلی، این مشکل طی سه ماهه نخست بارداری شرایط بدتری دارد. شیرینیها یا کراکرهای شور ممکن است به کاهش طعم فلز کمک کنند.
هیدراته نگه داشتن بدن نیز نه تنها برای سلامت مادر و نوزاد، بلکه برای پرهیز از خشکی دهان که میتواند به احساس طعمهای ناخوشایند منجر شود، از اهمیت ویژهای برخوردار است.
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی
بیماریهای انحطاط عصبی
از علائم این اختلال چشایی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
– احساس طعم فلزی یا ناخوشایند در دهان
– درک اشتباه از طعم
– از دست دادن درک چشایی
این مشکل میتواند مزمن باشد. امتحان کردن چاشنیهای مختلف ممکن است کمک کند.
فانتوسمیا (شبح بو)
این شرایط به نام فانتوسمیا شناخته میشود که یک توهم بویایی است و به واسطه بروز مشکل در سینوسها رخ میدهد. از دیگر دلایل شایع آن میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
– آلرژیها
– مشکلات دندان
– قرار گرفتن در معرض دود یا هوای آلوده
– میگرنها
– روشهای درمان سرطان
از دلایل کمتر شایع نیز میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
– آسیب دیدگی سر
– سکته مغزی
– بیماریهای انحطاط عصبی مانند پارکینسون و آلزایمر
فانتوسمیا ناشی از یک مشکل در سینوسها یا دیگر مشکلات سلامت موقتی است و پس از بهبود آنها به طور معمول از بین میرود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
به عنوان مثال، بیماری لثه میتواند موجب خونریزی لثه شود، در شرایطی که بیماریهای انحطاط عصبی با مشکلات حافظه یا اختلالات حرکتی همراه هستند.
اگر طعم فلز تنها علامتی است که با آن مواجه هستید و این شرایط با محرکهای آشکار مانند داروها، بارداری یا ورزش پس از مصرف کربوهیدراتهای کم مرتبط نیست، به پزشک مراجعه کنید.
همچنین، احساس طعم و بوی فلز یکی از علائمی است که باید با دندانپزشک خود به اشتراک بگذارید. در شرایطی که دلیل این شرایط ممکن است خوش خیم باشد، در مواردی که یک شرایط زمینهای جدی وجود دارد، بررسی دقیق بهترین گزینه است.
ثبت دیدگاه