به گزارش فرادید؛ این توده از سیاه چاله ها، با استفاده از ترکیب دادههای تلسکوپ فضایی هابل و داده های تلسکوپ فضایی گایا کشف شده است. خوشه های کروی، سیستم های ستارهای بسیار متراکمی هستند که به کمک نیروی گرانش در کنار یکدیگر قرار گرفته اند.
این سیستم ها معمولا بسیار قدیمی هستند. سن خوشه کروی ۶۳۹۷ NGC نیز تقریبا به اندازه سن کیهان است. این خوشه ۷۸۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد و یکی از نزدیکترین خوشه های کروی به زمین است. در ابتدا منجمان تصور می کردند که سیاه چاله هایی با جرم متوسط در خوشه های کروی وجود دارند. اینها همان حلقه گمشدهی طولانی مدت در تکامل سیاه چاله ها هستند.
آنها کوچکتر از سیاه چالههای غول پیکری هستند که در مرکز کهکشان ها قرار دارند، و بزرگتر از سیاه چالههایی هستند که جرمشان در محدوده جرم ستاره ها است و از فروپاشی ستاره های غول پیکر به وجود آمده اند. دانشمندان امیدوار بودند که در قلب این خوشه کروی یک سیاهچاله با جرم متوسط پیدا کنند. اما در عوض، آنها سیاه چاله هایی با جرمی در محدوده جرم ستارگان را در آنجا یافتند که آن ها در واقع بقایای فروپاشی ستاره ها هستند.
ادواردو ویترال از موسسه اختر فیزیک پاریس می گوید:”ما شواهد بسیار محکمی برای یک توده پنهان شده در مرکز متراکم خوشه کروی پیدا کرده ایم. اما از این موضوع متعجب شدیم که این توده همان طور که برای ابرسیاهچاله ها انتظار می رود، به شکل یک نقطه نیست. بلکه تا چند درصد از ابعاد خوشه گسترده شده است. “
به کمک اندازه گیری این حرکات به این پرسش پاسخ داده شد که “چگونه جرم در سرتاسر خوشه توزیع میشود؟” یکی از محققان این پروژه می گوید: تجزیه و تحلیل های ما نشان داد که مدار ستارهها در سراسر خوشه کروی به جای آن که شکل منظم دایرهای یا کشیدهای داشته باشد، به تصادفی بودن نزدیک تر است. این کشیدگی متوسط شکل مداری، تعیین کننده جرم داخلی است. محققان به این نتیجه رسیدند که این مولفه نامرئی، با توجه به جرم، وسعت و موقعیت آن، تنها می تواند حاصل از بقایای ستارگان عظیم کوتوله های سفید، ستاره های نوترونی و سیاهچالهها باشد.
محققان در ابتدای تحقیقات خود امیدوار بودند که سیاهچالهای با جرم متوسط پیدا کنند و در عوض سیاه چاله هایی کوچک یافتهاند. اما این تحول را یک موفقیت بزرگ توصیف کردهاند.
دانشمندان برای تعیین موقعیت و جرم سیاه چالههای مذکور با چالش های جدی مواجه بودند. آنها در نهایت برای حل این مشکلات به اندازه گیری سرعت ستارههای موجود در خوشه مذکور متوسل شدند که داده های مربوط به آن طی چندین سال از طریق تلسکوپ های هابل و رصدخانه گایای آژانس فضایی اروپا جمع آوری شده بودند.
سیاه چاله های شناسایی شده تحت تأثیر نیروی جاذبه به سمت مرکز خوشه ستارهای منحرف می شوند و میزان جذب آنها توسط ستاره های بزرگ تر بیشتر است.
این کشف جدید میتواند دانش بشر در مورد سیاه چاله ها را افزایش دهد و اطلاعات تازهای در مورد تاریخچه شکل گیری جهان در اختیار ستاره شناسان و محققان قرار دهد.
ثبت دیدگاه