زیباترین عکس‌های کیهانی در ۲۰۲۰

عکس‌های کیهانی خیره کننده در سال ۲۰۲۰، از عکس تولد ۳۰ سالگی هابل گرفته تا نمونه‌برداری جسورانه از یک سیارک؛ این دستچینی از بهترین تصاویر سال است.

صخره دریایی کیهانی هابل
تلسکوپ هابل یکی از مهم‌ترین ابزار‌های علمی است که تاکنون ساخته شده است و در ماه آوریل، سی سالگی خود را جشن گرفت. به همین مناسبت، یک تصویر شگفت‌انگیز منتشر شد که منطقه‌ای در فضا در نزدیکی کهکشان راه شیری را نشان می‌داد که در آن ستاره‌های تازه شکل می‌گیرند.

 

این تصویر باشکوه هابل، سحابی عظیم و قرمز NGC ۲۰۱۴ و همسایه آبی‌رنگ و کوچک‌ترش، NGC ۲۰۲۰ را در ابر ماژلانی بزرگ نشان می‌داد. ابر ماژلانی بزرگ یکی از کهکشان‌های اقماری کهکشان راه شیری است در فاصله ۱۶۳ هزار سال نوری از ما.

 

 

سحابی‌ها ابر‌های عظیم غبار و گاز در فضای بین ستاره‌ها هستند و در آن‌ها ستاره‌های جدید شکل می‌گیرند. در قلب سحابی NGC ۲۰۱۴ یک دسته ستاره نورانی قرار دارند که جرمشان ۱۰ تا ۲۰ برابر خورشید ماست. اخترشناسان این سحابی‌ها را شبیه دنیای زیردریا‌ها می‌دانند به همین دلیل این عکس به نام “صخره دریایی کیهانی” معروف شد.

همزمان با این سالگرد، برنامه ای تصویر‌های خیره‌کننده هابل را بازنمایی سه بعدی کرد از جمله ستون‌های آفرینش در سحابی عقاب را.

 

کش‌رفتن از سیارک
کاوشگر اُسیریس-رکس ناسا برای نمونه‌برداری از سنگ و خاک سیارک بنو و برگرداندن آن به زمین یک مانور جسورانه “بزن و ببر” انجام داد. سیارک‌های مشابه بنو یادگار‌های بدوی سرآغاز تشکیل منظومه شمسی هستند. این سیارک‌ها اجزاء سازنده سیاره‌ها هستند و اسرار شکل‌گیری اجرامی مثل کره زمین را بر ما فاش می‌کنند.

اُسیریس-رکس برای این نمونه برداری، از یک بازوی گردان بلند استفاده کرد که در انتهایش یک محفظه کروی برای جمع‌آوری نمونه قرار داشت. فضاپیما به سطح بنو نزدیک شد و هنگامی که بازوی متحرکش با آن تماس پیدا کرد، با پاشیدن مقداری گاز نیتروژن سطح بنو را به هم زد تا قطعاتی از خاک آن وارد محفظه جمع‌آوری شوند. این شیوه کارگر افتاد.

 

پنجم دسامبر، فضاپیمای هایابوسا-۲ ژاپن از ماموریت بررسی یک سیارک دیگر به نام ریوگو به زمین بازگشت با یک محموله ارزشمند. هایابوسا-۲ پیش از فرود محفظه حاوی نمونه خاک ریوگو را رها کرد و این محفظه به آرامی و به سلامت در صحرای استرالیا فرود آمد. این نمونه‌ها در مرکزی در شهر ساگامیهارای ژاپن تجزیه و تحلیل می‌شوند.

 

خورشید از نمای نزدیک
در ماه ژانویه ۲۰۲۰ تصاویر “تلسکوپ خورشیدی دانیل کی اینویه” در هاوایی منتشر شد که سطح خورشید را با جزئیات بی‌سابقه‌ای نشان می‌داد.

 

در این تصاویر ساختار‌های سلول مانندی دیده می‌شدند که تقربیا به اندازه ایالت تگزاس آمریکا بودند. این‌ها توده‌های گاز داغ و برانگیخته یا پلاسما هستند. نقاط روشن جا‌هایی هستند که این گاز‌ها متصاعد می‌شوند و خطوط تیره جا‌هایی هستند که پلاسمای سردتر نشست می‌کند.

تلسکوپ خورشیدی دانیل کی اینویه مرکز جدیدی است در هاله‌آکالا، آتشفشانی در ارتفاع سه هزار متری در جزیره مائوئی هاوایی. دانشمندان با استفاده از این تلسکوپ می‌خواهند بینش تازه‌ای از تحولات پویای ستاره والد ما پیدا کنند و امیدوارند که بتوانند انفجار‌های پرانرژی آن را بهتر پیش‌بینی کنند. این انفجار‌های عظیم ذرات باردار می‌توانند به ماهواره‌ها در مدار زمین و فضانوردان آسیب بزنند و حتی شبکه‌های برق را از کار بیندازند.

 

گذر از نزدیک مشتری
فضاپیمای جونوی ناسا که سال ۲۰۱۱ به فضا پرتاب شد، همچنان تصاویر خیره‌کننده‌ای از مشتری، بزرگترین سیاره منظومه شمسی می‌فرستد. این کاوشگر در ۲۷ امین گذرش از نزدیک مشتری در دوم ژوئن، تصاویری از پهنه ابر‌های چرخان این غول گازی گرفت.

شهروند دانشمندی به نام کوین ام گیل ۴۱ عکسی را که جونو گرفته بود به ویدئو تبدیل کرد، تصاویر را دیجیتالی روی کره بازتاباند و یک “دوربین مجازی” هم مشتری را از زوایای مختلف نشان می‌داد. این فیلم نمای شگفت‌انگیزی از بارزترین ویژگی مشتری، یعنی لکه غول‌پیکر قرمز را هم نشان می‌دهد که در حقیقت یک طوفان بسیار عظیم است.

 

آزمایش استارشیپ
استارشیپ کمی شبیه سفینه‌های فضایی دوران طلایی داستان‌های علمی تخیلی است و ایلان ماسک امیدوار است با آن انسان را به سیاره سرخ، مریخ ببرد. در ماه دسامبر شرکت اسپیس‌ایکس اولین پیش‌نمونه کامل این فضاپیما را آزمایش کرد، از پایگاه فضایی بوکاچیکای این شرکت در جنوب تکزاس، استارشیپ برای یک پرواز ۱۲.۵ کیلومتری، مستقیم رو به بالا پرتاب شد.

البته این را باید ذکر کنیم که این چند عکس از فضا گرفته نشده‌اند، ولی ممکن است در آینده نه چندان دور شاهد این اتفاق هم باشیم. این پرواز آزمایشی بعضی از ویژگی‌های منحصربه فرد این فضاپیما را به نمایش گذاشت، از جمله موتور‌های رپتور متان‌سوز و مسیر پروازی که بصورت نزدیک شدن افقی به زمین است و برگشت به حالت عمودی درست قبل از فرود.

 

پیش‌نمونه استارشیپ که اِس‌اِن۸ نام دارد کمی سخت و سریع به سکوی فرود نزدیک شد و به گفته ایلان ماسک جداشدن برنامه‌ریزی‌نشده و سریع قطعات اتفاق افتاد، به عبارت دیگر سقوط کرد و متلاشی شد. ولی این پرواز داده‌های مهندسی فراوانی برای اسپیس‌ایکس فراهم کرد تا در بهینه‌سازی استارشیپ از آن‌ها بهره بگیرد.

پیش‌نمونه بعدی به نام اِس‌اِن۹، منتظر نوبت خود روی سکوی پرتاب است.