به گزارش فرادید؛ کهکشان ها و سیاه چالههای عظیم آنها ، رابطه تنگاتنگی با هم دارند. به نظر می رسد این اجرام با هم تکامل می یابند؛ شاید از طریق بادهایی که سیاه چاله های مرکزی در هنگام بلعیدن گاز و گرد و غبار ایجاد می کنند. جاذبه سیاه چالهها ریزش این مواد به درونش را به سرعت بسیار بالایی میرساند ، که باعث آزاد شدن انرژی شده که میتواند مواد دیگری را به بیرون پرتاب کند.
دانشمندان با استفاده از تلسکوپ سوبارو ژاپن در هاوایی بیش از ۱۰۰ دوتایی کهکشان-سیاهچاله ابرپرجرم یافتند که حداقل ۱۳ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارند، به این معنی که بیش از ۱۳ میلیارد سال پیش وجود داشتند؛ به عبارتی ۱۳ میلیارد سال طول کشیده تا نور آنها به زمین برسد. در آن زمان، عالم نسبتا جوان بود. در نظر داشته باشید که بیگ بنگ در حدود ۱۳.۸۲ میلیارد سال پیش رخ داده است .
در مرحله بعدی، تیم محققان با استفاده از آرایه آلما (ALMA)، شبکهای از تلسکوپ های رادیویی قدرتمند در شیلی، حرکت گاز درون این کهکشانها را مطالعه کردند. داده های آلما کهکشانی موسوم به ۰۱۰۰۳۸.۵ + HSC J۱۲۴۳۵۳.۹۳ را نشان میداد که باد کهکشانیای با سرعت ۱.۸ میلیون کیلومتر در ساعت منتشر می کند؛ آنقدر سریع که بتواند مقدار زیادی از مواد را به بیرون هدایت کند و فعالیتهای ستاره سازی را به تاخیر بیندازد.
ایزومی میگوید: مشاهدات ما از شبیه سازیهای رایانهای اخیر با دقت بالا پشتیبانی میکند، که پیش بینی کرده بودند رابطه تکامل یکپارچه حتی در حدود ۱۳ میلیارد سال پیش نیز برقرار بوده است. ما در حال برنامه ریزی برای مشاهده تعداد زیادی از چنین اجرامی در آینده هستیم و امیدواریم این مسئله برای ما روشن شود که آیا تکامل اولیهای که در این جرم دیده میشود تصویر دقیقی از عالم آن زمان است یا خیر.
منبع: space.com
ثبت دیدگاه