کانسپت ری‌شارژ؛ نسل بعدی شاسی‌بلند لوکس ولوو

ولوو کانسپتی از نسل بعدی شاسی‌بلند لوکس خود XC۹۰ را نمایش داده که قرار است سال آینده ساخته شود. کارخانه سوئدی می‌گوید تفاوت این ماشین نسبت به نسل کنونی آنقدر زیاد است که آن را با نام تازه‌ای به بازار عرضه خواهد کرد.

ولوو در کانسپتی که نامش ری‌شارژ است، فرم جدیدی را معرفی کرده که ترکیبی از یک شاسی‌بلند و یک استیشن است. جلوپنجره ماشین کاملا حذف شده و تنها نشان کارخانه که با لامپ ال‌ئی‌دی ساخته شده در جلوی ماشین دیده می‌شود.

ولوو می‌گوید ماشین را با شعار ‘کمتر، اما بهتر’ طراحی کرده است. محور اصلی این ایده در طراحی سادگی و تمرکز بر کیفیت است. در طراحی اتاق ماشین از معماری اسکاندیناوی الهام گرفته شده و برای سادگی بیشتر، همه دگمه‌ها حذف و کنترل‌ها به نمایشگری ۱۵ اینچی منتقل شده است.

 

ری‌شارژ همچنین به رادار لیزری مجهز است که به راننده اجازه می‌دهد در مسیر‌هایی مشخص کنترل ماشین را به هوش مصنوعی بسپارد. ولوو می‌گوید که برخلاف سیستم‌های خودران کنونی در ماشین‌های این شرکت راننده مجبور نیست حواسش به جاده باشد.

ولوو اطلاعاتی درباره قوای محرکه ماشین منتشر نکرده، اما اعلام کرده که در حال ساخت باتری‌هایی است که می‌تواند با هر بار شارژ بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر حرکت کند.

ولوو می‌گوید کانسپت ری‌شارژ مانیفستی از آینده الکتریکی این کارخانه است. این شرکت می‌خواهد تا سال ۲۰۳۰ همه محصولاتش را الکتریکی کند و اعلام کرده که تا سال ۲۰۲۵ تولید ماشین‌های الکتریکی‌اش را به ۶۰۰ هزار دستگاه در سال خواهد رساند.

 

آزمایش یک ماشین پرنده در کشور اسلواکی با موفقیت انجام شد. این ماشین که نامش ایرکار (AirCar) است، فاصله دو شهر نیترا و براتیسلاوا، پایتخت اسلواکی، را در ۳۵ دقیقه پرواز کرد.

پروفسور استفان کلین، سازنده ایرکار می‌گوید که این ماشین پرنده می‌تواند مسیری هزار کیلومتری را پرواز کند، تا دو هزار و ۵۰۰ متر اوج بگیرد و حداکثر سرعتش در آسمان ۱۹۰ کیلومتر در ساعت است.

ایرکار برای دو نفر جا دارد و در دو دقیقه و ۱۵ ثانیه بال‌هایش باز و از ماشین به یک هواپیما تبدیل می‌شود. برخلاف بیشتر ماشین‌های پرنده‌ای که در دست ساخت است، ایرکار برای پرواز و فرود نیاز به باند دارد و نمی‌تواند مانند هلیکوپتر به صورت افقی از زمین بلند شود.

 

آقای کلین پس از فرود در فرودگاه براتیسلاوا گفت که ساخت ماشین پرنده دیگر یک آرزو نیست و پرواز او این ایده علمی-تخیلی را به واقعیت تبدیل کرد. او در حال ساخت نمونه آزمایشی دیگری است که موتوری قوی‌تر دارد و سرعتش ۳۰۰ کیلومتر در ساعت است.

ساخت ماشین پرنده در سال‌های اخیر با استقبال زیادی روبرو شده است. جنرال‌موتورز بزرگ‌ترین خودروساز آمریکا سال گذشته کانسپتی از یک ماشین پرنده با مارک کادیلاک نمایش داد و هیوندای می‌گوید تاکسی پرنده‌اش را در سال ۲۰۲۵ به بازار عرضه خواهد کرد.

موسسه مورگان استنلی که کارش مشاوره بازرگانی است، تخمین زده که بازار ماشین‌های پرنده تا سال ۲۰۴۰ یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار ارزش خواهد داشت.

رنو می‌خواهد با الهام از مدل ۴، ماشین مشهورش در دهه شصت میلادی، یک ماشین الکتریکی بسازد. این ماشین قرار است با نام ۴EVER در سال ۲۰۲۵ به بازار عرضه شود.

این دومین مدل الکتریکی است که با رجوع به مدل‌های کلاسیک رنو ساخته می‌شود. کارخانه فرانسوی پیش‌تر اعلام کرده بود که یک مدل الکتریکی دیگر براساس رنو ۵ می‌سازد که از مدل‌های مشهور کارخانه در دهه هفتاد میلادی بود.

رنو ۴ از سال ۱۹۶۱ و به مدت سه دهه از محصولات پرطرفدار کارخانه بود و بیش از هشت میلیون دستگاه از آن تولید شد. مدل الکتریکی جدید به احتمال زیاد یک شاسی‌بلند کوچک است و از نظر فنی با رنو ۵ الکتریکی اشتراک زیادی خواهد داشت.

 

لوکا دی مئو، مدیر رنو هفته گذشته در برنامه‌ای اینترنتی گفت که شرکتش تلاش می‌کند هزینه ساخت باتری را کاهش داده و ماشین‌های الکتریکی ارزان تولید کند. به گفته آقای دی مئو یک حساب و کتاب ساده نشان می‌دهد که شانس موفقیت این شرکت با ماشینی به قیمت ۲۵ هزار یورو بیشتر از یک ماشین ۴۵ هزار یورویی است.

او همچنین گفت که رنو تا سال ۲۰۲۵ ده مدل الکتریکی به محصولاتش اضافه خواهد کرد. اولین مدل که قرار است در سال ۲۰۲۲ به بازار بیاید، نسل جدید مگان است که نمونه‌ای استتار شده از آن در برنامه نمایش داده شد.

براساس برنامه‌ای که رنو اعلام کرده تا سال ۲۰۳۰ حدود نود درصد از محصولات کارخانه الکتریکی خواهد بود.

مینی یک ون الکتریکی ساخته که ایده کارخانه را از آینده خودروسازی نمایش می‌دهد. سال گذشته مینی طرح‌هایی دیجیتالی از این ون که نامش اربنات (Urbanaut) است منتشر کرده بود و حالا مدلی واقعی از این ماشین را برای نمایش در یک همایش طراحی در مونیخ ساخته است.

این کانسپت نمایشی اغراق‌شده از امکاناتی است که فن‌آوری خودران و قوای محرکه الکتریکی در اختیار طراحان خودرو گذاشته است. اربنات بیشتر شبیه به یک اتاق نشیمن متحرک است تا یک ماشین. صندلی راننده مبلی است که می‌توان آن را چرخاند و فرمان را می‌توان در داشبورد قرار داد و داشبورد را به یک تخت تبدیل کرد.

 

مینی می‌گوید که امکان تغییر چیدمان باعث می‌شود تا اربنات بیشتر از یک ماشین به یک فضای شهری تبدیل شود که در حالت توقف هم کاربرد بیشتری دارد.

در ساخت ماشین از مواد بازیافتی و طبیعی استفاده شده تا برنامه‌های مینی برای حفظ محیط زیست را نمایش دهد. با همین هدف از چرم و کروم در ساخت ماشین استفاده نشده است.

مینی می‌گوید اربنات تنها برای نمایش ساخته شده و برنامه‌ای برای تولید آن وجود ندارد، اما ایده‌هایی که در این ماشین استفاده شده را در مدل‌های بعدی خود به کار خواهد گرفت.