رشتههایی از کهکشانها به ابعاد صدها میلیون سال نوری کشف شدهاند که عظیمترین جرم در حال چرخش شناخته شده در جهان به شمار میروند.
دانشمندان این پدیده عظیم را زمانی کشف کردند که در حال نقشهبرداری از حرکت رشتههای کیهانی بودند. این رشتههای کیهانی، پلهایی از کهکشانها و ماده تاریک به شمار میروند که جهان هستی را به هم متصل و کهکشانها را به سمت انتهای خوشههای بزرگ، یک جا جمع میکنند.
پس از تولد جهان هستی از «مهبانگ» در ۱۳.۸ میلیارد سال پیش، گازی که بیشتر ماده شناخته شده [عالم]را تشکیل میداد فرو پاشید و صفحات عظیمی را تشکیل داد؛ سپس شکسته شد تا رشتههای این شبکه عظیم کیهانی تشکیل شود. «دیوار بزرگ هرکول-کورونا بوریلیس» بزرگترین ساختار کشف شده است که تخمین زده میشود ابعاد آن ۱۰ میلیارد سال نوری باشد و چند میلیارد کهکشان را میزبانی کند.
نوآم لیبسکیند، اخترشناس در موسسه اخترفیزیک لایبنیتس در پُتسدام (AIP) میگوید: «اگرچه اینها استوانههای نازکی -چیزی شبیه مداد- به طول صدها میلیون سال نوریاند، اما قطر آنها تنها چند میلیون سال نوری است. این پیچکهای خارقالعاده و باورنکردنی از ماده در حال چرخشاند.
دقیقا اینکه گشتاور و تکانه چگونه عامل چرخش این پیچدرپیچهای عظیماند، یکی از بزرگترین رازهای کیهان محسوب میشود؛ رازی که کیهانشناسان به رمزگشایی از آن بسیار مشتاقاند. «مهبانگ» در زمان شکلگیری کیهان، باعث ایجاد چرخش درعالم نشده است و چنین عاملی باید بعدها پدیدار شده باشد.
دانشمندان در مجموع ۱۷ هزار و ۱۸۱ رشته و ۲۱۳ هزار و ۶۲۵ کهکشان را با تحلیل سرعتی که کهکشانها در این رشتههای پیچدرپیچ حرکت میکنند، بررسی کردند.
دانشمندان همچنین کشف کردند که این رشتهها از یک سو به «انتقال به سرخ» (redshift) دچار شدهاند. انتقال به سرخ، زمانی رخ میدهد که موج نوری که از یک منبع میآید از ناظر دور شود و به سمت طول موج قرمز در انتهای طیف الکترومغناطیسی برود (و در صورت نزدیک شدن منبع نور به ناظر، به سمت طول موج آبی میل کند).
ثبت دیدگاه